Reading my old posts and looking back how my life had been made me realized that there were a lot of things happened in two years.Some were good and memorable, some were painful and sad but either way, they were all worth to be remembered.
I started the blog July of 2004, with no audience in mind, not even my closest friends know that I have an online journal.I was hesitated to start my own since having a blog will mean opening my life to the public eyes since everyone can have access on your site.That way I thought I have to do a self censorship and be careful of what to write.I found it useless since whats the use of having one if you won't have the freedom to say what you wanted to say?
But then, before I start writing, I promised myself that I am going to write not to impress anybody or seek approval to anyone about my writing.I will say what I wanted to say.This is my blog anyway.
I got my inspiration of having my own blog after visiting some blogsites which were linked to my friends blog.I read somewhere that anything worth writing about is worth sharing.I found myself fascinated how people chronicled their lives thru words.I was amazed by the fact that there were a lot of great bloggers and writers in the cyberspace.
So I started blogging.I blogged basically anything under the sun, I blog about my dysfunctional life, books that i read, movies and TV programs that I watch, my work, places i have been and people I meet.
I learned a lot from the writings of other people.Aside from peeking into their lives, I also learned to appreciate good writing.I always wanted to improve my writing, I know I am not good at this craft.I have a lot of grammar lapses everytime I attempted to write my article in English.I am not that confident so I write my articles in Taglish (tagalog and english).i am shy to link my site to others because I was afraid that they will scrutinize my writing.But then I realized that I will not grow as a writer if I wont take cristicisms from my readers.I wanted to improve myself and comments and criticisms would not hurt.So I gave out my link to some friends.Their reactions and comments were appreciated and motivate me to write interesting stories of my life.Its very uplifting is someone will tell you that they learned something from you.
My blog , like Joms', has been my spiritual blanket and I place where I can be myself.This is the place where I go to express my thoughts and feelings when I think that the world is not listening to my grievances, my rants , my problems.Although I know that I will be unable to expose my soul completely through this blog, but still the blog has been a theraphy, my sanctuary and a place where I can regain my sanity.
I am glad that I found a space where I can celebrate my life.
I wanted to blog more.
Wednesday, July 19, 2006
Happy 2nd Birthday to my blog
Today marks the 2nd year anniversary of my blog.
I am so glad that I was able to keep this blog space for two years.
To everyone who reads all the crap I write here.Thanks a lot!
I am so glad that I was able to keep this blog space for two years.
To everyone who reads all the crap I write here.Thanks a lot!
Wednesday, July 12, 2006
really bored
some things you would not care about
10 FIRSTS
first best friend: Jerome reyes ( funny that i was talking about bestfriends on my previous post)
first screen name: hendrix
first pet name: poochie
first piercing: Left ear.
first crush: Rhea relopez
first school: asinan elem school (gapo)
first house location: Sta. Rita Gapo
first kiss: My Mom, or my Dad... first romantic kiss? secret... hehehe.
first car: I dont have a car....I will get one soon
9 LASTS
last time you smoked: I dont smoke sorry
last food you ate: Champorado with Tuyo yum yum
last car ride: today, cab.
last movie you watched:Mga Pusang gala(VCD)
last phone call: my sister
last CD you listened to: some jazz collection
last song you listened to: i forgot the title, but its a jologs tagalog song
last words you said: I said thank you for calling TXU energy hehe
8 HAVE-YOU-EVERS
dated a best friend: Yes.
been arrested: No.
been on TV: Yes.
eaten sushi: nah, i dont like Jap food, esp raw ones
cheated on your BF/GF: yes.
been on a blind date: Yes.
been out of the country: Nope.
been in love: Yes. Of Course...
7 THINGS YOU ARE WEARING
1. Clean white underwear
2. watch
3. A smile
4. an earing
5. stripe polo shirt
6. low rise jeans
7. a bracelet
6 THINGS YOU HAVE DONE TODAY
1. Went to my niece birthday paty
2. Browse photography sites
3. answered emails
4. read blogs
5. work work work
6. i went to Novaliches
5 FAVORITE THINGS
1. My cellphone
2. My old but dependable diskman
3. My PC at home
4. My newly bought 14" Sharp TV (i finally bought one)
5. Blogs
4 PEOPLE YOU TRUST THE MOST
1. Nanay
2. Ate liza
3. bes silgrid
4. karen/Mitch/ sarah
3 THINGS YOU WANT TO DO BEFORE YOU DIE
1.have a family
2.shoot a film/documentary
3. Travel the world
2 CHOICES
vanilla or chocolate: Chocolate.
hugs or kisses: kisses.
1 PERSON YOU WANT TO SEE RIGHT NOW?
anyone, most esp those i havent seen for a long long time....
10 FIRSTS
first best friend: Jerome reyes ( funny that i was talking about bestfriends on my previous post)
first screen name: hendrix
first pet name: poochie
first piercing: Left ear.
first crush: Rhea relopez
first school: asinan elem school (gapo)
first house location: Sta. Rita Gapo
first kiss: My Mom, or my Dad... first romantic kiss? secret... hehehe.
first car: I dont have a car....I will get one soon
9 LASTS
last time you smoked: I dont smoke sorry
last food you ate: Champorado with Tuyo yum yum
last car ride: today, cab.
last movie you watched:Mga Pusang gala(VCD)
last phone call: my sister
last CD you listened to: some jazz collection
last song you listened to: i forgot the title, but its a jologs tagalog song
last words you said: I said thank you for calling TXU energy hehe
8 HAVE-YOU-EVERS
dated a best friend: Yes.
been arrested: No.
been on TV: Yes.
eaten sushi: nah, i dont like Jap food, esp raw ones
cheated on your BF/GF: yes.
been on a blind date: Yes.
been out of the country: Nope.
been in love: Yes. Of Course...
7 THINGS YOU ARE WEARING
1. Clean white underwear
2. watch
3. A smile
4. an earing
5. stripe polo shirt
6. low rise jeans
7. a bracelet
6 THINGS YOU HAVE DONE TODAY
1. Went to my niece birthday paty
2. Browse photography sites
3. answered emails
4. read blogs
5. work work work
6. i went to Novaliches
5 FAVORITE THINGS
1. My cellphone
2. My old but dependable diskman
3. My PC at home
4. My newly bought 14" Sharp TV (i finally bought one)
5. Blogs
4 PEOPLE YOU TRUST THE MOST
1. Nanay
2. Ate liza
3. bes silgrid
4. karen/Mitch/ sarah
3 THINGS YOU WANT TO DO BEFORE YOU DIE
1.have a family
2.shoot a film/documentary
3. Travel the world
2 CHOICES
vanilla or chocolate: Chocolate.
hugs or kisses: kisses.
1 PERSON YOU WANT TO SEE RIGHT NOW?
anyone, most esp those i havent seen for a long long time....
Tuesday, July 11, 2006
Happy Birthday Nanay and Sofia Annica
Today is my Nanay's 66th birthday and My niece First Birthday.
happy birthday to the both of them.=)
Araw Mo
Nina
Ang araw na 'to, ay araw mo,
Pagdating mo sa ating mundo,
Natatandaan, di malilimutan,
Kailan man, kailan man
Lahat nagbago sa araw na 'to,
Pagdating mo sa buhay ko,
Lahat sumaya, buhay ko'y nag-iba
Happy birthday
Ang saya ng mundo, ngayong ikaw ay narito, oh
I wish you a happy birthday
Ang araw na 'to, ay araw mo,
Pagdating mo sa ating mundo,
Natatandaan, di malilimutan
I wish you a happy birthday
Happy birthday
Ang araw na 'to, ay araw mo,
Pagdating mo sa ating mundo,
Natatandaan, di malilimutan
I wish you a happy birthday
Happy birthday
happy birthday to the both of them.=)
Araw Mo
Nina
Ang araw na 'to, ay araw mo,
Pagdating mo sa ating mundo,
Natatandaan, di malilimutan,
Kailan man, kailan man
Lahat nagbago sa araw na 'to,
Pagdating mo sa buhay ko,
Lahat sumaya, buhay ko'y nag-iba
Happy birthday
Ang saya ng mundo, ngayong ikaw ay narito, oh
I wish you a happy birthday
Ang araw na 'to, ay araw mo,
Pagdating mo sa ating mundo,
Natatandaan, di malilimutan
I wish you a happy birthday
Happy birthday
Ang araw na 'to, ay araw mo,
Pagdating mo sa ating mundo,
Natatandaan, di malilimutan
I wish you a happy birthday
Happy birthday
Monday, July 10, 2006
wanted: Bestfriend
Minsan naihambing ko ang pagkakaroon ng kaibigan sa pagkakaroon ng lobo nung mga bata pa tayo.Masayang masaya ako nung binili ako ng isang bago at makulay na lobo.Ang sabi ng nanay, higpitan ko ang pagkakahawak sa pisi kasi baka lumipad.Sa kabila ng paalala, naging kampante pa rin ako na hindi kakawala ang lobo.Hindi ko alam na isang malakas na hangin lang ang aagaw sa lobo na ito na hindi ko man lang naipagmalaki sa aking mga kalaro.Habang lumilipad ang lobo, ang tanging nagawa ko ay sundan na lang ito ng tingin.Nangingilid man ang luha ay naisip ko na wala na kong magagawa.Hindi ko napansin, nakatingin na lang ako sa malawak na langit hanggang mawala ang gatuldok na imahe ng lobo.Umasa akong bababa pa sa lupa ang lobong iyon.Nang tinanong ko ang nanay kung makikita ko pa ito, sinabi niya na hindi na ito babalik.Sinabi niya na sumama na ito sa mga ulap.At idinagdag niya na lang na ibibili ako uli ng bago para hindi ako malungkot.At dahil sa sinabi niya ay nakalimutan ko na ang lumipad na lobo.
Naiinggit ako sa mga taong mayroon o nakatagpo na ng matalik na kaibigan.Dahil ako,hanggang ngayon ay naghahanap pa rin.O maaaring nakatagpo na ko pero sa iba't ibang kadahilanan ay bigla na lang silang nawawala.Alam ko na walang permanenteng bagay sa mundo at hindi ko kontrol ang buhay pero nakakalungkot lang isipin na ang pagkakaibigan na ninais kong magtagal pa ay bigla na lang naputol.
Naalala ko nung grade one ako.Unang araw 'yun ng klase.Tinabihan ako ng patpating batang gaya ko at hinatian ng baon niyang sandwich.Ang sabi niya sakin,"mula ngaun ikaw na ang bestfriend ko!"Nagustuhan ko ang sandwich na binigay niya pero nagtaka lang ako kung bkit gusto niya kong maging bestfriend.At naisip ko rin,ganun ba kadali maghanap ng bestfriend?bibigyan mo lang ng sandwich, pagkatapos ay bestfriends na kayo?Pagtanda ko ay narealize na hindi ganun.Nang sumunod na taon ay lumipat na ng ibang eskwelahan ang bestfriend kong ito.
Pagdating ng grade two, ang lagi ko namang kasa-kasama ay si Julius.Lagi kami sa kanila pero dahil sa pagputok ng Bulkang Pinatubo, na sumira ng bahay nila, lumipat din siya sa ibang eskuwelahan.Pero natuwa rin ako dahil nakikita ko pa rin si Julius sa mga kontest na sinasalihan ko pero nakakalungkot dahil madalas ay hindi niya ko pinapansin.marahil ay nalimot niya na ko.
Pagdating naman ng grade three ay nakapalagayan ko ng loob si Eduardo.lagi ako sa bahay nila.Ang bonding namin nun ay magdrawing, magbasa ng komiks, maligo sa dam malapit sa kanila at maglakwatsa.Siya ang naging best friend ko hanggang grade six.parehas din kami ng pinasukang high school pero hindi kami naging magkaklase.Napunta siya sa ibang section.Pagdating first year high school,nagkaroon siya ng problema sa pamilya niya.napasama siya sa hindi magandang barkada.At nabalitaan ko rin na sinubok niya na magdrugs.nang taon ding iyon ay biglaang naisip ng pamilya ko na lumipat sa maynila.Lumipat din ako ng eskwelahan at hindi nakapagpaalam kay eduardo.pero madalas ko siyang maalala.nakonsensiya ako dahil hindi ko siya natulungan sa mga problema niya.
Mula second year high school hanggang fourth year high school ay hindi ko rin natagpuan ang bestfriend na hinahanap ko.akala ko ay si ryan na 'yun.Si ryan ang nagturo sakin na maglaro ng basketball, makipagbarkada sa mga astig naming kaklase at maglakwatsa sa mga lugar na hindi ko pa nararating.Pero narealized ko na hindi nagtutugma ang mga gusto namin.At naisip ko rin na madalas ay umaasa siya sa akin sa mga assignments at exams.kaya itinigil ko ang pagsama sa kanya.naging close din kami ng kaklase kong si sharon.Lagi ko siyang kausap sa telepono, na naguusap lang ng kung anu ano.Nagkaroon din ng pagkakataon na binalak ko siyang ligawan pero hindi ko itinuloy, bilang respeto na rin sa kaklase namin na nanliligaw sa kanya.At ito rin sigurong naging dahilan ng malamig na pakikitungo namin sa isa't isa.
Pagdating naman ng kolehiyo,naghahanap pa rin ng bestfriend.Nakilala ko si melfer, transferee siya at sabay kami lagi naglulunch, sabay nangalakwaktsa sa Robinson at Sm manila at kasaksama ko sa pagtambay sa field kapag ROTC.Siya rin ang nagturo sakin ng internet at counterstrike.Okay na sana ang lahat hanggang nagkaroon kami ng isang group project sa isa sa mga majors namin.Gusto niya na bumuo kami ng sarili naming grupo.Ang gusto ko naman ay sumama sa magagaling naming kaklase.Simpleng bagay lang naman iyon na lumaki.kaya sa huli naghiwalay din kami ng grupo.nang sumunod na sem ay nagtransfer din siya ng ibang course.
Nagkaroon din ako ng barkada dahil sa maraming group projects kami na kailangan gawin.Si paul at si jayson ang lagi kong kasama nun mula paggawa ng program hanggang panonood ng sine.Pero isang semester lang ang pinagsamahan namin dahil pinili ko noon na malipat ng block dahil sa hindi naging maganda ang grades ko.pero nanghinayang ako dahil naging maganda ang samahan naming tatlo.
Nang magtrabaho naman ako,nagkaroon din ako ng barkada sa kompanyang ito.pero ang matagal kong nakasama at nakasama ko rin sa isang bahay ay si sarah.Si sarah din ang naging hingahan ko ng loob kapag may problema.At siya rin sa akin.marami kaming masayang pinagsamahan sa loob ng dalawang taon.Kung anong meron ako ay shinashare ko sa kanya.Pero nagbago ang lahat dahil sa di inaasahang pangyayari.nabuntis siya ng boyfriend niya at kailangan niyang magmoveout sa apartment na tinitirahan namin.Normal lang siguro ang naramdaman ko na masaktan dahil sa matagal ko siyang nkasama.mas matagal pa kesa dun sa naging boyfriend niya.mahal ko siya bilang matalik na kaibigan.in fact naipakilala ko na siya minsan na bestfriend ko.pero hindi naging maganda ang paghihiwalay namin.pakiramdam ko kasi binalewala niya ang mga paalala ko sa kanya.pakiramdam ko rin ay naging insensisitive siya at naging padalus dalos sa mga desisyon niya.umalis siya ng apartment nang hindi kami naguusap.At kahit nagkikita kami sa office ay parang hindi kami magkakilala.O maaaring hindi ko nga siya ganun kakilala.At hindi ko alam kung hanggang kailan magiging ganito.
Maaring sabihin na choice ko rin kung bakit nawala ang bestfriends ko.Pero pinilit ko na manatili sila.Gaya ng takot na pagkawala ng regalong lobo nung bata pa, sinubukan kong higpitan ang hawak sa pisi.sinubukan kong habulin ang lobo bago pa ito tuluyang lumayo sa akin pero sa lakas ng hangin ay hindi ko na siya napigil.Umasa din ako na mahuhulog pa rin siya mula sa langit, kahit na maliit na lang at wala ng hangin.
Marami pang lobo ang maaaring ibigay sa akin.maaring iba na ang kulay o di hamak na mas malaki na kesa dun sa nauna.kagaya ng mga nauna kong lobo, iingatan ko siya.sisiguradudin ko na hindi na walang malakas na hangin ang tatangay sa kanya.
----
***Anyone who has lost something they thought was theirs forever finally comes to realize that nothing really belongs to them.
--Paulo Coelho, Eleven Minutes
Naiinggit ako sa mga taong mayroon o nakatagpo na ng matalik na kaibigan.Dahil ako,hanggang ngayon ay naghahanap pa rin.O maaaring nakatagpo na ko pero sa iba't ibang kadahilanan ay bigla na lang silang nawawala.Alam ko na walang permanenteng bagay sa mundo at hindi ko kontrol ang buhay pero nakakalungkot lang isipin na ang pagkakaibigan na ninais kong magtagal pa ay bigla na lang naputol.
Naalala ko nung grade one ako.Unang araw 'yun ng klase.Tinabihan ako ng patpating batang gaya ko at hinatian ng baon niyang sandwich.Ang sabi niya sakin,"mula ngaun ikaw na ang bestfriend ko!"Nagustuhan ko ang sandwich na binigay niya pero nagtaka lang ako kung bkit gusto niya kong maging bestfriend.At naisip ko rin,ganun ba kadali maghanap ng bestfriend?bibigyan mo lang ng sandwich, pagkatapos ay bestfriends na kayo?Pagtanda ko ay narealize na hindi ganun.Nang sumunod na taon ay lumipat na ng ibang eskwelahan ang bestfriend kong ito.
Pagdating ng grade two, ang lagi ko namang kasa-kasama ay si Julius.Lagi kami sa kanila pero dahil sa pagputok ng Bulkang Pinatubo, na sumira ng bahay nila, lumipat din siya sa ibang eskuwelahan.Pero natuwa rin ako dahil nakikita ko pa rin si Julius sa mga kontest na sinasalihan ko pero nakakalungkot dahil madalas ay hindi niya ko pinapansin.marahil ay nalimot niya na ko.
Pagdating naman ng grade three ay nakapalagayan ko ng loob si Eduardo.lagi ako sa bahay nila.Ang bonding namin nun ay magdrawing, magbasa ng komiks, maligo sa dam malapit sa kanila at maglakwatsa.Siya ang naging best friend ko hanggang grade six.parehas din kami ng pinasukang high school pero hindi kami naging magkaklase.Napunta siya sa ibang section.Pagdating first year high school,nagkaroon siya ng problema sa pamilya niya.napasama siya sa hindi magandang barkada.At nabalitaan ko rin na sinubok niya na magdrugs.nang taon ding iyon ay biglaang naisip ng pamilya ko na lumipat sa maynila.Lumipat din ako ng eskwelahan at hindi nakapagpaalam kay eduardo.pero madalas ko siyang maalala.nakonsensiya ako dahil hindi ko siya natulungan sa mga problema niya.
Mula second year high school hanggang fourth year high school ay hindi ko rin natagpuan ang bestfriend na hinahanap ko.akala ko ay si ryan na 'yun.Si ryan ang nagturo sakin na maglaro ng basketball, makipagbarkada sa mga astig naming kaklase at maglakwatsa sa mga lugar na hindi ko pa nararating.Pero narealized ko na hindi nagtutugma ang mga gusto namin.At naisip ko rin na madalas ay umaasa siya sa akin sa mga assignments at exams.kaya itinigil ko ang pagsama sa kanya.naging close din kami ng kaklase kong si sharon.Lagi ko siyang kausap sa telepono, na naguusap lang ng kung anu ano.Nagkaroon din ng pagkakataon na binalak ko siyang ligawan pero hindi ko itinuloy, bilang respeto na rin sa kaklase namin na nanliligaw sa kanya.At ito rin sigurong naging dahilan ng malamig na pakikitungo namin sa isa't isa.
Pagdating naman ng kolehiyo,naghahanap pa rin ng bestfriend.Nakilala ko si melfer, transferee siya at sabay kami lagi naglulunch, sabay nangalakwaktsa sa Robinson at Sm manila at kasaksama ko sa pagtambay sa field kapag ROTC.Siya rin ang nagturo sakin ng internet at counterstrike.Okay na sana ang lahat hanggang nagkaroon kami ng isang group project sa isa sa mga majors namin.Gusto niya na bumuo kami ng sarili naming grupo.Ang gusto ko naman ay sumama sa magagaling naming kaklase.Simpleng bagay lang naman iyon na lumaki.kaya sa huli naghiwalay din kami ng grupo.nang sumunod na sem ay nagtransfer din siya ng ibang course.
Nagkaroon din ako ng barkada dahil sa maraming group projects kami na kailangan gawin.Si paul at si jayson ang lagi kong kasama nun mula paggawa ng program hanggang panonood ng sine.Pero isang semester lang ang pinagsamahan namin dahil pinili ko noon na malipat ng block dahil sa hindi naging maganda ang grades ko.pero nanghinayang ako dahil naging maganda ang samahan naming tatlo.
Nang magtrabaho naman ako,nagkaroon din ako ng barkada sa kompanyang ito.pero ang matagal kong nakasama at nakasama ko rin sa isang bahay ay si sarah.Si sarah din ang naging hingahan ko ng loob kapag may problema.At siya rin sa akin.marami kaming masayang pinagsamahan sa loob ng dalawang taon.Kung anong meron ako ay shinashare ko sa kanya.Pero nagbago ang lahat dahil sa di inaasahang pangyayari.nabuntis siya ng boyfriend niya at kailangan niyang magmoveout sa apartment na tinitirahan namin.Normal lang siguro ang naramdaman ko na masaktan dahil sa matagal ko siyang nkasama.mas matagal pa kesa dun sa naging boyfriend niya.mahal ko siya bilang matalik na kaibigan.in fact naipakilala ko na siya minsan na bestfriend ko.pero hindi naging maganda ang paghihiwalay namin.pakiramdam ko kasi binalewala niya ang mga paalala ko sa kanya.pakiramdam ko rin ay naging insensisitive siya at naging padalus dalos sa mga desisyon niya.umalis siya ng apartment nang hindi kami naguusap.At kahit nagkikita kami sa office ay parang hindi kami magkakilala.O maaaring hindi ko nga siya ganun kakilala.At hindi ko alam kung hanggang kailan magiging ganito.
Maaring sabihin na choice ko rin kung bakit nawala ang bestfriends ko.Pero pinilit ko na manatili sila.Gaya ng takot na pagkawala ng regalong lobo nung bata pa, sinubukan kong higpitan ang hawak sa pisi.sinubukan kong habulin ang lobo bago pa ito tuluyang lumayo sa akin pero sa lakas ng hangin ay hindi ko na siya napigil.Umasa din ako na mahuhulog pa rin siya mula sa langit, kahit na maliit na lang at wala ng hangin.
Marami pang lobo ang maaaring ibigay sa akin.maaring iba na ang kulay o di hamak na mas malaki na kesa dun sa nauna.kagaya ng mga nauna kong lobo, iingatan ko siya.sisiguradudin ko na hindi na walang malakas na hangin ang tatangay sa kanya.
----
***Anyone who has lost something they thought was theirs forever finally comes to realize that nothing really belongs to them.
--Paulo Coelho, Eleven Minutes
Dot the I
another great movie.nice plot,good direction, brilliant and beautiful actors.go ahead and watch it.
some notes about the movie:
fan of reality TV shows will like this.
I think the plot of that local flick Dreamboy starring Piolo pascual and Bea Alonzo was based on this.I admit, jologs talaga ako.I am a fan of tagalog movies hehe.I dunno but whenever i am watching foreign films, I am trying to recall some tagalog film which has the same theme/concept as the one that I am watching.I was wrong with the thought that Dreamboy has an original concept.But of course you wont get this unless you will watch the two movies.
i am sorry i cant make a good review, although there's alot to say about the plot and the actors.definitely this is already one of the best movies on my list.i give it an 8/10
Carmen, a beautiful Spanish woman with a tendency to lose her temper at the drop of a hat, is about to married to Barnaby, a caring, wealthy, but slightly boring Englishman. While out with friends on her 'hen night' she encounters a stranger who suddenly sparks a passion that has been sleeping within her. As her wedding date approaches, she finds herself struggling to put this newcomer out of her mind, but his effect on her keeps growing stronger. What is it that he sees in her, and why does she feel like she's being pushed inevitably into his arms?
summary from www.imdb.com
some notes about the movie:
fan of reality TV shows will like this.
I think the plot of that local flick Dreamboy starring Piolo pascual and Bea Alonzo was based on this.I admit, jologs talaga ako.I am a fan of tagalog movies hehe.I dunno but whenever i am watching foreign films, I am trying to recall some tagalog film which has the same theme/concept as the one that I am watching.I was wrong with the thought that Dreamboy has an original concept.But of course you wont get this unless you will watch the two movies.
i am sorry i cant make a good review, although there's alot to say about the plot and the actors.definitely this is already one of the best movies on my list.i give it an 8/10
Carmen, a beautiful Spanish woman with a tendency to lose her temper at the drop of a hat, is about to married to Barnaby, a caring, wealthy, but slightly boring Englishman. While out with friends on her 'hen night' she encounters a stranger who suddenly sparks a passion that has been sleeping within her. As her wedding date approaches, she finds herself struggling to put this newcomer out of her mind, but his effect on her keeps growing stronger. What is it that he sees in her, and why does she feel like she's being pushed inevitably into his arms?
summary from www.imdb.com
Tuesday, July 04, 2006
deja vu
Patutunguhan
from http://www.tabulas.com/~sikeroh
bakit nga ba ako nag-aaral?
trabaho?
duhh.. malamang.
ang tanong,
ano nga bang trabaho ang
patutunguhan ko...
kung mayroon man.
sa kasalukuyan,
kumukuha ako ng isang kursong siyensya
sa isang pamantasang punong-puno ng matatalinong chicks.
ang sarap ng buhay.
pero hindi ako sigurado sa kursong tinahak ko.
hmmm...
mga kompyuter, mga sistema, matitigas na bagay [hardware],
nanlalambot na bagay [software], mga trabahong-lambat [networks]...
iilan lamang iyan sa mga pilit isinasaksak ng aking kurso
sa kokote kong ang hilig lamang ay
makipagharutan sa mga salita\'t pangungusap.
hay...
kurso-shmurso... hindi na importante \'yon.
ang mahalaga, makapagtapos,
at makakuha ng diploma.
ang iniisip ko lang naman ngayon ay ang aking patutunguhan.
saan nga ba ako mapapadpad pagkatapos ng kolehiyo?
marami na akong naging pangarap.
noong maliit pa nga ako,
hindi man kapani-paniwala,
pumasok sa isip kong magpari.
pwede \'di ba?!
hahaha...
pero anyway, noong tumagal-tagal,
naisip ko na mas gusto ko palang
magkaroon ng girlfriend kaysa sa magsawsaw ng hostya sa alak.
kaya ayun, bye bye fr. cadayona.
next.
noong pumasok ako sa kolehiyo,
iba na ang naging pangarap ko.
gusto ko na maging boss ng isang malaking kompanya.
alam mo \'yon,
\'yong tipong naglalaro na lang ng golf sa loob ng opisina,
habang nakasoot ng amerikana\'t
kumikita ng limpak-limpak na salapi.
[at siyempre kasama na rin sa package \'yong cute na sekretarya]
haay..
pera pera pera...
golf golf pera...
hindi na nga rin ako makapaghintay na isigaw ang mga salitang
\"%@#$^@#$^% mo! you\'re fired!\"
ang sarap siguro maging boss na ang hilig lamang ay babae\'t pera.
... golf rin pala.
pero.
ang pangit.
sino ba linoloko ko.
hindi ko maaatim na maging isang hinayupak na boss.
ngayon pa lamang,
hindi ko na nararamdaman ang fulfillment sa ganoong klaseng trabaho.
hindi siya masaya...
hindi siya maganda....
hindi siya ... ako.
ngayon,
hindi pa rin ako gaanong sigurado sa aking tatahakin.
ngunit may dalawang bagay na akong nais gawin pagkatapos ko
sa kolehiyo.
nais kong magsulat ng libro
at nais kong magturo.
oo... kasi.
nais kong maging bahagi ng mga susunod pang henerasyon.
nais kong masaksihan ang mga pagbabago sa ating mundo.
ang mga pagbabago sa ugali ng bagong kabataan,
mga pagbabago sa kanilang baon tuwing recess at lunch,
mga pagbabago sa kanilang pananalita,
pagbabago sa kanilang ugali,
pagbabago sa kasarian?!
pagbabago.
basta...
nais kong manatiling buhay sa katauhan ng mga batang
magpapatakbo ng mga susunod na eksena.
nais kong makatulong.
hmmm... as to how a typical atenista would say,
\"i would strive to be a catalyst for change\"
yuck... ang corny.
syet...
ano kaya mangyayari sa aking mga estudyante?
hahaha...
bahala na.
basta ako,
magtuturo.
hmmm
pero teka.. may lovelife nga ba ang mga guro?
[si ms.****, si sir****... hindi eh... syet magtuturo pa ba ako?]
ibang usapan na yata \'to.
uhhh....
-----
Natuwa ako ng mabasa ko ang artikulong ito.Naalala ko,ganito rin ang mga naiisip ko \'nung nasa kolehiyo ako.Hindi ako sigurado at hindi rin interesado sa kursong kinuha ko.Marami akong pangarap para sa sarili ko.Nandiyang gusto kong maging manunulat, doktor at teacher.Pero naglaho ang mga pangarap na iyon.Pinilit kung ginusto ang hindi ko gusto.Ang alam kong importante ng mga panahong iyon ay ang makakuha ng diploma.Kaya ipinasantabi ko na lang muna ang iba kong pangarap.
Naisip ko rin na ang bagsak ko na lang ay sa isang opisina.Kaharap ang isang kompyuter, gumagawa ng mga programs o nagdidisenyo ng website.maaga kong natanggap na iyon na ang magiging buhay ko.Pero kahit hanggang makagraduate, laging naglalaro sa isip ko na hindi ako magiging masaya kung iyon ang magiging trabaho ko.
Pagkatapos grumaduate.Nangarap akong muli na balang araw makakapagsulat at makapagturo din ako.Gusto ko rin magbahgi ng kaalaman ko.
Ngaun at nagtatrabaho na ako.Heto ako ngaun,tagasagot ng telepono at minumura ng mga Amerikano.sa ilang kadahilanan ay iba na naman ang tinahak kong daan.Hindi ko rin naisip dati na sa anitong klaseng trabaho ako mapupunta.
Naging masaya sa una pero pagtagal ay sumasagi din sa isip ko na hindi ito ang gusto kong gawin.Hindi ko dito mahahanap ang fulfillment na hinahanap ko.
Hanggang ngaun nanatiling malayo at malabo ang patutunguhan ko.Hanggang ngayon hindi ako sigurado sa aking pupuntahan....
from http://www.tabulas.com/~sikeroh
bakit nga ba ako nag-aaral?
trabaho?
duhh.. malamang.
ang tanong,
ano nga bang trabaho ang
patutunguhan ko...
kung mayroon man.
sa kasalukuyan,
kumukuha ako ng isang kursong siyensya
sa isang pamantasang punong-puno ng matatalinong chicks.
ang sarap ng buhay.
pero hindi ako sigurado sa kursong tinahak ko.
hmmm...
mga kompyuter, mga sistema, matitigas na bagay [hardware],
nanlalambot na bagay [software], mga trabahong-lambat [networks]...
iilan lamang iyan sa mga pilit isinasaksak ng aking kurso
sa kokote kong ang hilig lamang ay
makipagharutan sa mga salita\'t pangungusap.
hay...
kurso-shmurso... hindi na importante \'yon.
ang mahalaga, makapagtapos,
at makakuha ng diploma.
ang iniisip ko lang naman ngayon ay ang aking patutunguhan.
saan nga ba ako mapapadpad pagkatapos ng kolehiyo?
marami na akong naging pangarap.
noong maliit pa nga ako,
hindi man kapani-paniwala,
pumasok sa isip kong magpari.
pwede \'di ba?!
hahaha...
pero anyway, noong tumagal-tagal,
naisip ko na mas gusto ko palang
magkaroon ng girlfriend kaysa sa magsawsaw ng hostya sa alak.
kaya ayun, bye bye fr. cadayona.
next.
noong pumasok ako sa kolehiyo,
iba na ang naging pangarap ko.
gusto ko na maging boss ng isang malaking kompanya.
alam mo \'yon,
\'yong tipong naglalaro na lang ng golf sa loob ng opisina,
habang nakasoot ng amerikana\'t
kumikita ng limpak-limpak na salapi.
[at siyempre kasama na rin sa package \'yong cute na sekretarya]
haay..
pera pera pera...
golf golf pera...
hindi na nga rin ako makapaghintay na isigaw ang mga salitang
\"%@#$^@#$^% mo! you\'re fired!\"
ang sarap siguro maging boss na ang hilig lamang ay babae\'t pera.
... golf rin pala.
pero.
ang pangit.
sino ba linoloko ko.
hindi ko maaatim na maging isang hinayupak na boss.
ngayon pa lamang,
hindi ko na nararamdaman ang fulfillment sa ganoong klaseng trabaho.
hindi siya masaya...
hindi siya maganda....
hindi siya ... ako.
ngayon,
hindi pa rin ako gaanong sigurado sa aking tatahakin.
ngunit may dalawang bagay na akong nais gawin pagkatapos ko
sa kolehiyo.
nais kong magsulat ng libro
at nais kong magturo.
oo... kasi.
nais kong maging bahagi ng mga susunod pang henerasyon.
nais kong masaksihan ang mga pagbabago sa ating mundo.
ang mga pagbabago sa ugali ng bagong kabataan,
mga pagbabago sa kanilang baon tuwing recess at lunch,
mga pagbabago sa kanilang pananalita,
pagbabago sa kanilang ugali,
pagbabago sa kasarian?!
pagbabago.
basta...
nais kong manatiling buhay sa katauhan ng mga batang
magpapatakbo ng mga susunod na eksena.
nais kong makatulong.
hmmm... as to how a typical atenista would say,
\"i would strive to be a catalyst for change\"
yuck... ang corny.
syet...
ano kaya mangyayari sa aking mga estudyante?
hahaha...
bahala na.
basta ako,
magtuturo.
hmmm
pero teka.. may lovelife nga ba ang mga guro?
[si ms.****, si sir****... hindi eh... syet magtuturo pa ba ako?]
ibang usapan na yata \'to.
uhhh....
-----
Natuwa ako ng mabasa ko ang artikulong ito.Naalala ko,ganito rin ang mga naiisip ko \'nung nasa kolehiyo ako.Hindi ako sigurado at hindi rin interesado sa kursong kinuha ko.Marami akong pangarap para sa sarili ko.Nandiyang gusto kong maging manunulat, doktor at teacher.Pero naglaho ang mga pangarap na iyon.Pinilit kung ginusto ang hindi ko gusto.Ang alam kong importante ng mga panahong iyon ay ang makakuha ng diploma.Kaya ipinasantabi ko na lang muna ang iba kong pangarap.
Naisip ko rin na ang bagsak ko na lang ay sa isang opisina.Kaharap ang isang kompyuter, gumagawa ng mga programs o nagdidisenyo ng website.maaga kong natanggap na iyon na ang magiging buhay ko.Pero kahit hanggang makagraduate, laging naglalaro sa isip ko na hindi ako magiging masaya kung iyon ang magiging trabaho ko.
Pagkatapos grumaduate.Nangarap akong muli na balang araw makakapagsulat at makapagturo din ako.Gusto ko rin magbahgi ng kaalaman ko.
Ngaun at nagtatrabaho na ako.Heto ako ngaun,tagasagot ng telepono at minumura ng mga Amerikano.sa ilang kadahilanan ay iba na naman ang tinahak kong daan.Hindi ko rin naisip dati na sa anitong klaseng trabaho ako mapupunta.
Naging masaya sa una pero pagtagal ay sumasagi din sa isip ko na hindi ito ang gusto kong gawin.Hindi ko dito mahahanap ang fulfillment na hinahanap ko.
Hanggang ngaun nanatiling malayo at malabo ang patutunguhan ko.Hanggang ngayon hindi ako sigurado sa aking pupuntahan....
Saturday, July 01, 2006
Oink Oink
Since most of my friends and officemates are starting to comment that I am gaining weight,I decided to check my weight at the nearest mercury Drug (where else but market2x), ang bahay namin hehe last wednesday before goin home.They have this apparatus that can measure your height, weight, BP and Blood fat estimation.I just dunno if this machine is accurate.
I was so excited to get the printed paper that shows my measurements:
I now weigh 134 lbs.Sabi pa my Current Body mass Index is 21.4 kg/m.The normal BMI value is bet 20 and 24.49.
yahoo!hindi na ko underweight hehe.I just hope I can maintain that so I can finally go to the gym.
---
That wednesday, I also accompanied Meg and darizel to an ukay ukay in pasig.I got this jacket for only 120 bucks.haha.Dapat kay da yan eh sobrang laki sa kanya.Buti na lang unisex siya.
namiss ko ring magukay ukay but i was just so tired to look for cheap finds kasi we went there right after shift.
meg and darizel looking for treasure
a jacket for 120 bucks
whatdyathink?naggain ba talaga ko ng weight?hehe.
---
I went to work on my restday so instead of having two restdays for this week I only had one.kasi nanghihinayang ako.kailangan ko talaga magipon.Angdaming gastusin ngaun.nagcrash pa ung harddisk ko and i replaced it with an 80G harddisk that is worth 3000bucks.On the next payday i wanted to buy either a digital cam, a televison set or an Mp3 player.sana sipagin ako magovertime.hay naku pera pera pera.
---
Nakapagpahinga naman ako yesterday kahit papano.I had a whole body massage on Thursday night and stayed at home and rest the next day.I was able to watch Frequency ( Jim caviezel and dennis quaid).its an old movie wth time travel element(think of Il mare and The lakehouse).That movie made my cry.I remembered my tatay.
---
Anyone who have seen Superman?Maganda ba?Gusto ko sana siya panoorin sa SM mall of Asia. Iyong Imax cinema.Hope I can watch it with Jo this weekend.Or kung hindi I will watch it alone.
Cute nitong bagong poster ng Penshoppe with heart and jericho.I just took the picture thru my cellphone.This is at their Branch in SM marilao.maganda yung poster.i am not a fan of penshoppe or heart or jericho ,I just like yung may mga angel na concept just like this one.
I was so excited to get the printed paper that shows my measurements:
I now weigh 134 lbs.Sabi pa my Current Body mass Index is 21.4 kg/m.The normal BMI value is bet 20 and 24.49.
yahoo!hindi na ko underweight hehe.I just hope I can maintain that so I can finally go to the gym.
---
That wednesday, I also accompanied Meg and darizel to an ukay ukay in pasig.I got this jacket for only 120 bucks.haha.Dapat kay da yan eh sobrang laki sa kanya.Buti na lang unisex siya.
namiss ko ring magukay ukay but i was just so tired to look for cheap finds kasi we went there right after shift.
meg and darizel looking for treasure
a jacket for 120 bucks
whatdyathink?naggain ba talaga ko ng weight?hehe.
---
I went to work on my restday so instead of having two restdays for this week I only had one.kasi nanghihinayang ako.kailangan ko talaga magipon.Angdaming gastusin ngaun.nagcrash pa ung harddisk ko and i replaced it with an 80G harddisk that is worth 3000bucks.On the next payday i wanted to buy either a digital cam, a televison set or an Mp3 player.sana sipagin ako magovertime.hay naku pera pera pera.
---
Nakapagpahinga naman ako yesterday kahit papano.I had a whole body massage on Thursday night and stayed at home and rest the next day.I was able to watch Frequency ( Jim caviezel and dennis quaid).its an old movie wth time travel element(think of Il mare and The lakehouse).That movie made my cry.I remembered my tatay.
---
Anyone who have seen Superman?Maganda ba?Gusto ko sana siya panoorin sa SM mall of Asia. Iyong Imax cinema.Hope I can watch it with Jo this weekend.Or kung hindi I will watch it alone.
Cute nitong bagong poster ng Penshoppe with heart and jericho.I just took the picture thru my cellphone.This is at their Branch in SM marilao.maganda yung poster.i am not a fan of penshoppe or heart or jericho ,I just like yung may mga angel na concept just like this one.
Pinoy words of wisdom
Got this from my email
"Pinoy Truisms"
Ang buhay ay parang bato, it's hard.
Better late than pregnant.
Behind the clouds are the other clouds.
It's better to cheat than to repeat!
Do unto others... then run!!!
Kapag puno na ang salop, kumuha na ng ibang salop.
Magbiro ka na sa lasing, magbiro ka na sa bagong
gising, 'wag lang sa lasing na bagong gising.
When all else fails, follow instructions.
Ang hindi marunong magmahal sa sariling wika, lumaki
sa ibang bansa.
To err is human, to errs is humans.
Ang taong nagigipit...sa bumbay kumakapit
Pag may usok...may nag-iihaw.
Ang taong naglalakad nang matulin... may utang.
No guts, no glory... no ID, no entry.
Birds of the same feather that prays together... stays together.
Kapag may sinuksok at walang madukot, may nandukot.
Walang matigas na tinapay sa gutom na tao.
Ang taong di marunong lumingon sa kanyang pinanggalingan ....ay may stiff neck.
Birds of the same feather make a good feather duster.
Kapag may tiyaga, may nilaga. Kapag may taga, may tahi.
Huli man daw at magaling, undertime pa rin.
Ang naglalakad ng matulin, late na sa appointment.
Matalino man ang matsing, matsing pa rin.
Better late than later....
Aanhin ang palasyo kung ang nakatira ay kuwago, mabuti pa ang bahay kubo, sa paligid puno ng linga.
Kapag maikli ang kumot, tumangkad ka na!
No man is an island because time is gold.
Hindi lahat ng kumikinang ay ginto... muta lang yan.
Kapag ang puno mabunga... mataba ang lupa!
When it rains...it floods.
Pagkahaba haba man ng prusisyon... mauubusan din ng kandila.
Ang buhay ay parang gulong, minsan nasa ibabaw, minsan nasa vulcanizing shop.
Batu-bato sa langit, ang tamaan... sapul.
Try and try until you succeed... or else try another.
Ako ang nagsaing... iba ang kumain. Diet ako eh.
Huwag magbilang ng manok kung alaga mo ay itik.
Kapag maiksi na ang kumot, bumili ka na ng bago.
If you can't beat them, shoot them. (Nalundasan)
An apple a day is too expensive.
An apple a day makes seven apples a week. (really expensive)
"Pinoy Truisms"
Ang buhay ay parang bato, it's hard.
Better late than pregnant.
Behind the clouds are the other clouds.
It's better to cheat than to repeat!
Do unto others... then run!!!
Kapag puno na ang salop, kumuha na ng ibang salop.
Magbiro ka na sa lasing, magbiro ka na sa bagong
gising, 'wag lang sa lasing na bagong gising.
When all else fails, follow instructions.
Ang hindi marunong magmahal sa sariling wika, lumaki
sa ibang bansa.
To err is human, to errs is humans.
Ang taong nagigipit...sa bumbay kumakapit
Pag may usok...may nag-iihaw.
Ang taong naglalakad nang matulin... may utang.
No guts, no glory... no ID, no entry.
Birds of the same feather that prays together... stays together.
Kapag may sinuksok at walang madukot, may nandukot.
Walang matigas na tinapay sa gutom na tao.
Ang taong di marunong lumingon sa kanyang pinanggalingan ....ay may stiff neck.
Birds of the same feather make a good feather duster.
Kapag may tiyaga, may nilaga. Kapag may taga, may tahi.
Huli man daw at magaling, undertime pa rin.
Ang naglalakad ng matulin, late na sa appointment.
Matalino man ang matsing, matsing pa rin.
Better late than later....
Aanhin ang palasyo kung ang nakatira ay kuwago, mabuti pa ang bahay kubo, sa paligid puno ng linga.
Kapag maikli ang kumot, tumangkad ka na!
No man is an island because time is gold.
Hindi lahat ng kumikinang ay ginto... muta lang yan.
Kapag ang puno mabunga... mataba ang lupa!
When it rains...it floods.
Pagkahaba haba man ng prusisyon... mauubusan din ng kandila.
Ang buhay ay parang gulong, minsan nasa ibabaw, minsan nasa vulcanizing shop.
Batu-bato sa langit, ang tamaan... sapul.
Try and try until you succeed... or else try another.
Ako ang nagsaing... iba ang kumain. Diet ako eh.
Huwag magbilang ng manok kung alaga mo ay itik.
Kapag maiksi na ang kumot, bumili ka na ng bago.
If you can't beat them, shoot them. (Nalundasan)
An apple a day is too expensive.
An apple a day makes seven apples a week. (really expensive)
Subscribe to:
Posts (Atom)